Nú er tíðin búgvin at skriva eitt ummæli aftur. Eg havi ikki havt nógv av tilfari at skriva um í seinastuni. Ikki tí at tilfarið er manglandi, men tað hevur bara ikki ligið so væl fyri at hyggja eftir fleiri filmum.
Eg bestemmaði meg so fyri at fara í biograf fríggjadagin í síðstu viku. Valið fall á Mad Max: Fury Road, sjálvandi.
Eg sigi sjálvandi, tí ja, hevur tú sæð trailarin? Holy shiiiit!
Framhald undir trailarinum.
Sannførandi? Hell yeah!!! Eksplosiónir, flúgvandi bilar, post-apokalypse og Max Rockatansky. Hesin filmur SKAL síggjast í biografinum. Um tað er ov seint hjá tær, so í minsta lagi á einum 50 tumma sjónvarpi. Skrúva ljóðið so hart frá sum til ber.
Innihald
Ì einari post apokalyptiskari framtíð síggja vit Max enda mitt í einum bardaga millum Immortan Joe og Furiosa. Ì hesari verðini eru vatn, matur og olja ikki lætt at fáa fatur á. Immortan Joe stýrir einum ríki, og undirtrykkir fólk sítt, har hann hevur ræði yvir einari vatnkeldu mitt í oyðimørkini. Furiosa, ið skal út at rationera olju, ger uppreistur og stjelur burðarmøður hansara. Sum vanligt er hjá Max, endar hann mitt í rokanum, tá Immortan Joe fer at jagstra Furiosu.
Um tú kennir til gomlu Mad Max filmarnar, veist tú at hetta er gerandisdagur hjá Max. Hann ger sítt fyri at yvirliva í turru oyðimørkini og endar av óvart í einari óheldigari støðu.
Sigast skal, at sjálvt um hetta ikki er eitt remake, so er ikki neyðugt at hava sæð fyrru filmarnar, tí ongir av Mad Max filmunum eru beinleiðis samanhangandi. Tó greiðir tann fyrsti filmurin frá uppruna søguni hjá Max. Max er ein fyrrverandi politistur, ið missur konu og dóttir sína. Sjálvt um hann hevur mist alt tað hann elskar, ger hann sítt fyri at yvirliva í einari hopleysari verð, har øll gera sítt fyri at yvirliva hvønn dag.
Samandráttur
Mad Max: Fury Road klárar so sanniliga upp til tað hann er. Ein ráður, bensin í blóðið, aktion filmur. Fantastiska flott upptikin og spennandi frá einum enda í annan. Tú hevur illa nokk sett teg niður, so brestur filmurin í andlitið á tær. Sjálvt um mær eisini dámar gomlu Mad Max filmarnar, so vil eg siga at hann aldrin er komin betri til sín rætt enn nú. Tað er stuttligt at síggja munin frá gomlu filmunum, sjálvt um teir eisini hava sína sjarmu frá einari farnari tíð. Tom Hardy er avgjørt rætti avloysarin hjá Mel Gibson. Og at George Miller, ið er skaparin og leikstjóri á øllum filmunum, er vendur aftur aftaná so nógv ár, er fantastiskt.
Um tær tørvar ein “no questions asked” film, ið fær adrenalinið upp at koyra, far so og hygg Mad Max:Fury Road umgangandi. Tað er jú vikuskifti, so hví ikki drekka eina ella tvær øl afturvið eisini?
Eg gevi Mad Max: Fury Road 5/6 sofum:
Hevur tú áhuga í at síggja fleiri filmar av sama slagi, ja men so eru tríggir Mad Max filmar longu komnir út frammanundan:
Mad Max(1979), Mad Max 2: The Road Warrior(1981) og Mad Max: Beyond Thunderdome(1985)
Eg tosi um alt ein kann gera sitandi á sofuni. Mest um filmar, men kanska okkurt annað eisini.
Sofasurfarin 
Svara